فراوانی سندروم متابولیک پس از پیوند کلیه و تأثیر آن بر عملکرد کلیه پیوندی

مقدمه سندروم متابولیک به عنوان مجموعه ریسک فاکتورهای قوی برای بیماری های قلبی، عروقی به شمار میرود و شامل فشار خون بالا، سطح سرمی تریگلیسرید افزایش یافته، سطح HDL کلسترول سرمی پایین، چاقی و اختلال تحمل گلوکز میباشد. باتوجه به اینکه بیماری های قلبی و عروقی شایعترین علت مورتالیتی در گیرندگان پیوند کلیه و کاهش عملکرد دراز مدت کلیه پیوندی میباشد هدف ما از این مطالعه بررسی فراوانی سندروم متابولیک در جمعیت گیرندگان پیوند کلیه و بررسی تاثیر آن بر عملکرد کلیه پیوندی میباشد. روش کار در این مطالعه 110 گیرنده پیوند کلیه بدون سابقه قبلی دیابت و با عملکرد پایدار کلیوی در اولین سال پس از پیوند به عنوان پایه و سپس در فواصل شش ماه و یک سال پس از بررسی اولیه از نظر فراوانی سندروم متابولیک بر اساس کرایتریاهای Adult Treatment Panel III مورد ارزیابی قرار گرفتند و سپس عملکرد کلیوی از طریق محاسبه فیلتراسیون گلومرولی و سطح سرمی Cr  در دو گروه مبتلا و غیر مبتلا به سندروم متابولیک مقایسه شد. نتایج بررسی های انجام شده نشان داد که شیوع سندروم متابولیک در ایتدای مطالعه در 30% گیرندگان پیوند بود که در طول مدت پیگیری یک ساله به 44.5% افزایش پیدا کرد. همچنین در این مطالعه میان عملکرد کلیه پیوندی با توجه به فیلتراسیون گلومرولی و سطح سرومی Cr  میان دو گروه مبتلا و غیر مبتلا به سندروم متابولیک اختلاف معنا داری وجود نداشت ( P > 0.05 ). نتیجه­گیری یافته های ما در این مطالعه نشان می دهد سندروم متابولیک در جمعیت گیرنده پیوند کلیه شیوع بالایی دارد و با باتوجه به این که ریسک بیماری های قلبی عروقی را به طور قابل ملاحظه ای بالا می برد تشخیص و درمان به موقع بیماران مبتلا به سندروم متابولیک می تواند منجر به بهتر شدن پیش آگهی دراز مدت بیماران شود.